• COLUMN 16: VOETBALOPA’S

  • Bijna alle (oud)-veteranen van FC Castricum zijn inmiddels opa geworden.  Het totaal aantal kleinzonen en kleindochters loopt hierdoor gestaag op en bedraagt op ’t ogenblik meer dan zestig. Het spreekt vanzelf dat veel van deze kinderen kiezen voor voetballen als sport.

    Op zaterdagochtend zijn dan ook vele opa’s van onze groep veteranen vroeg uit de veren, zoals Gerard Balm om zijn kleinzonen Tijn en Luuk te zien spelen bij mijn oude club AFC in Amsterdam. Peter van Splunter moet een keuze maken voor een wedstrijd, want hij heeft zelfs 3 voetballende kleinzonen. Als Gijs Schreuder geen wedstrijd bij FC Castricum hoeft te fluiten, staat hij langs de lijn bij Vitesse’22 om zijn talentvolle kleindochter Julia aan te moedigen, die als 16-jarige al haar debuut heeft gemaakt bij Vitesse Dames-1.

    Als voetbalopa van kleinzoon Tim was ik jaren geleden als trainer van zijn F’jes team ook wel erg trots, dat zijn team met Tim als uitblinker de “dubbel” pakte: eerst de beker tijdens een groot jeugdtoernooi bij Vitesse en daarna kampioen in de competitie.  Voor het trainingsuur op maandag- en woensdagmiddag maakte onze hoofdjeugdtrainer Rob Kramer altijd een gevarieerd schema met 4 circuitjes bestaande uit: “techniekoefeningen en partijtjes”. Aan het begin van de training riep hij dan “naar de middenlijn” waarop alle rondzwervende jongetjes en meisjes zich keurig in gelid opstelde om nadere instructies te ontvangen. Meestal kreeg ik als assistent-trainer het team van Tim toegewezen. 

     

    Voetballes: …. Rob Kramer geeft instructie

    Rob Kramer is natuurlijk de ultieme voetbalopa, die aan het eind van dit voetbalseizoen (op zaterdag 11 juni) als 85-jarige door FC Castricum definitief zal worden uitgezwaaid als de technisch en pedagogisch begaafde, onvervangbare voetbaltrainer die drie generaties voetballers met veel passie heeft opgeleid.

    Zelf sta ik tegenwoordig op zaterdagmorgen regelmatig heel vroeg langs de lijn bij de voetbalvereniging “Wasmeer” uit Hilversum om kleinzoon Mees aan te moedigen. Het doet mij veel plezier dat Mees een zeer enthousiast voetballertje is, die zich echter nog niet veel aantrekt van de tactische instructies van zijn leider. Want met zijn tomeloze inzet is Mees op het veld altijd te vinden in de buurt van de bal: achterin, midden of voorin en is hij toch ook nog topscorer van zijn team. Als oppasopa haal ik regelmatig Mees en zijn broer Seppe uit school. Mees komt mij dan steevast tegemoet met een voetbal onder de arm. Thuisgekomen is het dan: eerst limonade drinken met wat lekkers, de Donald Duck lezen en daarna voetballen.

                                                    Mees met de blonde krullen

    Voor hun vader Jeroen (oud-eerste elftalspeler van SCC en later FC Castricum) is de zaterdag-ochtend ook nogal hectisch. Eerst Mees coachen op het voetbalveld en daarna het scorebord bedienen bij het basketballen als begeleider van het team van Seppe. Als voetbalopa ben ik zelf ook nog lang niet klaar. Zoon Wouter (oud-speler van CSV) heeft behalve Tim nog drie kinderen, twee zoontjes en een dochter van resp. 1, 4 en 5 jaar, die vast wel gaan voetballen mede vanwege moeder Julie, die in haar jeugd een talentvolle voetbalspeler was.

                                                                                                                                    Frank, “de Rechtsbinnen