Het is al bijna 30 jaar geleden dat ons roemruchte Veteranenteam werd opgericht, de tijd verstrijkt en inmiddels zijn alle spelers ruim boven de 60 jaar, waaronder zelfs enkelen 75-plus. Eigenlijk is het voor ons zo langzamerhand onverantwoord om zo’n intensieve contactsport als voetballen te beoefenen, want bij bijna al onze spelers begint het lichaam te haperen, is domweg gewoon versleten of wordt getroffen door één of meerdere veteranen-kwaaltjes. We moeten daarom dagelijks steeds meer pillen slikken en zijn inmiddels ruim voorzien van lichamelijke hulpmiddelen zoals: nieuwe ooglenzen (staar); enkel- en kniebandages, gebitsprothesen; gehoorapparaten of zelfs een pacemaker.

Toch weet onze geest wat voetballen betreft nog steeds van geen wijken, de passie voor het voetballen blijkt groter te zijn dan de rationele overwegingen om te stoppen. Want voetbal is als het leven zelf, met al zijn glorieuze momenten, maar ook met zijn onvermijdelijke tegenslagen. Het genot om even verlost te zijn van de hectiek van het leven door ongecompliceerd lichamelijk bezig te zijn op het voetbalveld. De ontspanning na de inspanning met natuurlijk de gezelligheid om met je voetbalvrienden na te praten tijdens de “Derde helft”. Helaas zijn er onder ons steeds meer veteranen, die louter om medische redenen zijn gestopt met voetballen, zoals onze oprichter Henk Smit vanwege chronische spierblessures, Bauke Oudega en Jan Kuys vanwege een nieuwe knie, Frank Leonhard met chronisch verrekte kniebanden en Jonas Nussy met een nieuwe heup. Zelfs onze onverwoestbare Peter van Splunter, met zijn totaal versleten carrosserie, is nu genoodzaakt te stoppen vanwege een aanstaande heupoperatie. Zaterdagmiddag langs de lijn staan van het boardingveld om onze nog fitte veteranen hun partijtje te zien spelen is voor onze gestopte veteranen slechts een schrale troost, hoewel dat nog wel enigszins verguld wordt door de altijd gezellige “Derde Helft”. Maar voor de afgehaakte veteranen gloort er nu toch een alternatief, ingezet door onze immer actieve Peter, die vorig jaar het initiatief nam om “Walking Football” naar FC Castricum te halen met het spelen van een oefenpartijtje tegen “De Foresters”.
Het succes hiervan heeft nu geresulteerd in voldoende liefhebbers die inmiddels al twee donderdagavonden een onderling partijtje hebben gespeeld. Van Henk Smit ontvingen we de volgende uitnodiging bij de start: donderdagavond 9 maart is het zover, dan verzamelen alle geselecteerde WF spelers zich om 19.30 uur in de kantine van F.C. Castricum voor de start van een activiteit die, naar onze overtuiging, uit zal groeien tot iets heel moois waar velen jarenlang plezier aan zullen beleven.
Op het afgesproken tijdstip trotseerden maar liefst 14 stoere veteranen de gestaag neer gutsende regen en felle maartse sneeuwbuien, om een nieuwe start te maken van hun vaak illustere voetbalcarrière. Ze werden hartelijk ontvangen door de initiatiefnemers Peter van Splunter en Henk Smit, die een uiterst stimulerende presentatie verzorgden over het steeds populairder wordende “Walking Football” met o.a. filmpjes van zeer enthousiaste oud-internationals.

De spelregels werden duidelijk uitgelegd en besloten met de uitgangspunten van het “Walking Football”:
• Het gaat niet om het winnen, het gaat om het met elkaar doen
• Donderdag avond is Walking Football avond
• Walking Football is gezond voor lichaam en geest
• Ook de derde helft geeft vreugde en plezier
• Walking Football = Voetbal tot in de kist

Daarna genoten we met volle teugen van het partijtje, maar daarover in een volgende column meer.

Frank, “de Rechtsbinnen”