• Is 11 tegen 11 nog zaligmakend?

  • Geachte heer Van der Zee,

    In Denemarken hebben ze geen grensrechters meer bij het amateurvoetbal en dat werkt prima.
    Wij hebben er de laatste 5 jaren toernooien gespeeld. Wanneer de spelers weten, dat er geen grensrechter is, accepteren ze dat.
    De scheidsrechter kan niet alles zien en zal af en toe een buitenspelsituatie verkeerd beoordelen, maar dat gaat over en weer.
    Het is een kwestie van gewenning.
    Van mij mogen ze dat in Nederland ook invoeren.

    Met vriendelijke groet,
    Marcel van Straaten

    Dit bericht ontving ik op mijn column over assistent-scheidsrechters die iets te enthousiast voor hun vereniging vlaggen. Een grote irritatiefactor in het amateurvoetbal, zo blijkt. De afgelopen dagen ben ik overspoeld door e-mails met verrassende oplossingen en inzichten. Er leven genoeg verfrissende ideeën in het voetbal. Daarom maak ik mij geen zorgen over de nieuwe ontwikkeling in ons voetbal: een terugloop van het aantal leden. Voor het eerst sinds 2014 kregen we in het seizoen 2016/2017 te maken met een afname van 1,1 procent tot ruim 1,2 miljoen leden (- 14.000). De afname is het grootst bij jongens Onder 7 (- 5,75 procent) en Onder 13 (-3,81 procent). Andersom groeiden de jongens Onder 19 met 4,45 procent en nam het aantal vriendenteams fors toe (in de leeftijdscategorie 35-45). Ook steeg het aantal voetbalsters naar 154.048 leden. De effecten van het Europees Kampioenschap zijn daar overigens nog niet in meegerekend.

    Komt deze daling als een verrassing? Geenszins. De ontwikkeling past in de maatschappelijke trend, dat kinderen en volwassenen steeds vaker ‘ongebonden’ willen sporten. Hardlopen, fietsen of voetballen doen ze steeds liever zonder lidmaatschap van een vereniging. Dat heeft te maken met een gebrek aan tijd, de aantrekkelijkheid van traditionele sporten, het imago (veiligheid), trainers (een slechte trainer-coach is het meest gehoorde argument van voetballers om te stoppen) en de toenemende individualisering van de samenleving. Daarom kunnen we een grote groei voor het voetbal op onze buik schrijven. Als we in de komende jaren willen groeien, moeten we stoppen met het starre denken in één zaligmakende vorm van ons spel: 11 tegen 11. Met deze one size fits all-benadering, kom je er niet meer. Deze tijd vraagt om verschillende voetbalvormen voor een breed scala van voetballiefhebbers, die we op een zo persoonlijk mogelijk en toegankelijke manier moeten aanbieden. Met die intentie zijn we begonnen met ‘vriendenvoetbal’, ‘7 tegen 7’, ‘Kicks’ en de nieuwe wedstrijdvormen voor pupillen. Het is motiverend om te zien, dat het aantal vriendenteams vorig jaar fors is gestegen. Maar ook andere initiatieven die we hebben ingezet om het voetbal aantrekkelijker te maken, worden nu in het land opgepakt en omarmd. Een goed voorbeeld is Rinus, het onlinetrainersplatform met gratis oefenstof voor iedereen die voetbaltraining geeft (20.000 apps zijn er inmiddels gedownload).

    Toch zullen we de komende jaren nog meer energie moeten stoppen in het begrijpen van de mensen die jong of oud tegen een balletje willen trappen en tegelijkertijd waakzaam zijn voor de irritatiefactoren van het voetbal. Partijdige assistent-scheidsrechters bijvoorbeeld, daar ga ik u volgende week meer over vertellen.